maandag 16 juli 2012

De werkkamer

Vandaag neem ik jullie op virtuele uitstap; 360° stof, naaimachines en fournituren.
Een computer hoekje om op de hoogte te blijven van wat er in de wereld gaande is en om met jullie in contact te blijven. 


Naast de computer staat de ‘gewone naaimachine’.



Aan de overzijde van de kamer staat de overlocker, de cover stitcher en de mat om de stoffen te snijden.


Op de derde tafel staat een borduurmachine.


Zoals je kan zien hou ik niet alleen van stoffen uit Zweden, maar ook van hun opbergsystemen, schragen en tafels. Ik ben 1 van de meest favoriete klanten in de lokale Ikea winkel.
Al de muren in de kamer zijn ‘gedecoreerd’ met schappen met daarop kilometers stof, lint, touw en ook heel wat potjes gevuld met knopen, kopspelden en labels.





Zelfs in de schuiven onder het bed zit nog heel wat nuttig materiaal zoals onder andere opstrijkbaar vinyl.  


Het ziet er misschien een beetje rommelig uit, daar niets achter gesloten deuren wordt bewaard. Ik zie echter graag het materiaal, de vele kleuren en prints geven me inspiratie.


zondag 8 juli 2012

Stofrestjes

Tot mijn grote spijt laat mijn sleutelbeen nog altijd niet toe grote stukken stof te hanteren. Dus naast een resem last minute pennenzakken en het veren kostuum van Louka werd er al gedurende bijna 7 weken niets noemenswaardig meer geknipt, noch aan elkaar gestikt. Voordeel: de werkkamer ligt er na een grote schoonmaak kraaknet bij en is klaar voor de zomervakantie.


Tijdens die schoonmaak vond ik heel wat kleine restjes stof die nog best wel de moeite waard zijn –ik gooi zelden een restje weg- en kleine lapjes daar kan ik ondertussen wel wat mee, zelfs met 1 arm geïmmobiliseerd.
Het liefst maak ik magneten met de restjes stof en een enkele keer ook wel een badge.


Magneten zijn dankbaarder, want die hang ik aan de frigo en komen er niet meer af. Een badge speld je op een T-shirt, die haal je er af voor het wassen (ondertussen prik je liefst eens in je vinger) en nadien vindt zo een badge nooit meer de weg terug naar het kledingstuk.

Er zijn vier manieren om een stukje stof om te toveren tot een magneet, maar ongeacht de manier, je hebt wel telkens een button machine nodig.
De eerste is gewoon een perfect rondje te knippen en met je button machine maak je hiervan een magneet.


Dat kan alleen als de stof stevig genoeg is (bijvoorbeeld canvas), anders riskeer je dat de zijkant scheurt of dat de zijkant op termijn loskomt van het metaal.


Dus indien je met dunne stoffen werkt, kan je ofwel het lamineer velletje gebruiken dat bij de magneten geleverd wordt en dit op je stof leggen. Je hebt dan een mooie blinkende magneet maar het leuke effect van de textuur van de stof gaat verloren, dit doe ik dan ook eigenlijk nooit.

Een andere manier is alvorens de stof te knippen, verstevig je ze aan de voorzijde met opstrijkbaar vinyl. Dan krijg je een geplastificeerde versie van je initiële stofrestje. Een beetje kostelijk, tenzij je hiervan natuurlijk een restje liggen hebt dat je anders niet kwijt kan.


Mijn favoriete methode is echter de stof achteraan te verstevigen met opstrijkbaar voering (bijvoorbeeld vlieseline). Daarvan heb ik ook altijd restjes liggen dus die worden hiermee ook eens opgebruikt.


Beide manieren vergemakkelijken het knippen van de rondjes en garanderen dat de stof niet loskomt of schuurt eens je de magneet hebt gemaakt.
En zo werd deze 2 bergen rondjes een hele verzameling magneten.



Wat ik doe met de minieme restjes stof die resteren na het maken van magneten? Dat vertel ik op een andere keer.

woensdag 4 juli 2012

Kraai

Louka kreeg in het schoolspektakel de glansrijke rol van kraai toebedeeld. De verkleedkleren waren voor mijn rekening. Geïnspireerd door deze vleugels, gingen we aan slag.
Een dertigtal stroken met ‘pluimen’ werden geknipt en op twee driehoekige lappen stof bevestigd.
Om het zwart van de vleugels toch een beetje op te fleuren werd er onderaan een bandje met gouden pluimen gestikt!


Beide vleugels werden afgewerkt met biaislint (kwestie van de levenstermijn wat te verlengen)en aan een zwart t-shirt vastgestikt. Het uiteinde van beide vleugels kreeg een elastiekje om aan haar handen vast te maken, zodat de vleugels mooi op hun plaats blijven.

dinsdag 3 juli 2012

Abbaya voor de wasmand

Toen Djamila die ochtend met haar yoghurt vlekken maakte op haar abbaya was ze diep bedroefd! Haar mooiste outfit klaar voor de wasmand en misschien zouden de vlekken er wel niet meer uit gaan!



Omar zag hoe ongelukkig Djamila er die ochtend uitzag en hij besloot snel naar de supermarkt te rijden.


Hij nam enkele bussen Abbaya wasmiddel mee voor Djamila en reed snel terug naar huis.


Sindsdien gebruikt Djamila enkel nog Abbaya Shampoo voor haar favoriete kledingstukken.