donderdag 26 februari 2015

Vergeten Parels #7

Sinds Louka nu net twee jaar geleden met aerial silk begon is het stilaan een heuse passie geworden. Het bleef bovendien niet bij gewoon trainen, er is tegenwoordig ook af en toe een optreden.
In mei 2014 schreef ik een blogpost over de repetities van een optreden van Louka. Nooit kregen jullie echter het ‘waarom, waar, voor wie’ gedeelte te lezen. Wegens staatsveiligheid mocht er initieel niet over worden geschreven en nadien verloor ik het een beetje uit het oog.

Tijdens de repetities:



'In 't echt'




Louka trad toen met een hele groep Emiratis op voor Sheikh Mohammed. De openingsshow van de scholenolympiade kreeg heel wat aandacht en kwam op de locale zenders.

Het was een hele belevenis zeker toen we last minute te horen kregen dat haar bleke huid en blonde haar wat uit de toon vielen en ze in spoedtempo moest worden omgetoverd. Ze kreeg zwarte verf op de haren en haar handen en benen werden bewerkt met bruine verf, enkel haar gezicht werd niet echt heel donker gemaakt.


Ze genoot met volle teugen van alle aandacht en vond de transformatie heel normaal, ‘tijdens een optreden moet je altijd een thema doen’ liet ze wijs weten en deze keer was het thema dus 'couleur locale'.

Het spektakel bejubelde de opbouw en groei van het land en hoe de Sheikh met zijn fantastische ideeën een ongekend land van zand en zee, door hard werk en een beetje olie in de schijnwerpers heeft gebracht. 


De Sheikh en zijn familie,  die het land uit een donker dal hebben gelicht, worden de hele tijd aanbeden.  Er werd duidelijk heel wat geld uitgegeven aan de decors, muziek en het lichtspel. 
Dit beeld is ook heel typerend: onschuldige meisjes dansen in roze kleertjes en de andere helft van de groep is in militaire outfit, op de achtergrond soldaten met geweer in aanslag.


Het patriotisme druipt eraf! Toch was het voor Louka heerlijk om er deel van uit te maken. Iedereen was onder de indruk van haar optreden; normaal staan we iets verder van de locale bevolking en de ontstaansgeschiedenis van de UAE en het was heel entertainend en interessant om te zien hoe men hier met de hoogwaardigheidsbekleders omspringt en hoeveel respect de locale bevolking heeft voor de oprichters van het land.



Naast dit locale meisje -de hoofdrolspeelster- gaat de poging van de regisseur, om Louka om te toveren in een Emirati, duidelijk op in het niets.


De kinderen met een speciale rol mochten op de foto met de regisseur, de choreografe, de voorzitster van het ministerie van onderwijs,...


En tot slot naast de Olympische vlam met haar trainster, Valeria Baigacheva, de meest professionele en veelzijdige acrobate-contortionist die ik ooit heb ontmoet! Ze kan zelfs naaien, en maakt voor elk optreden haar eigen outfit, maar daarover later meer.

zondag 22 februari 2015

Zandstorm

Shamal ofte enorme wind dit weekend, gevolg: zandstorm.
Deze foto is niet van eigen hand, wel van een rugby-team-genoot, die slim genoeg was om een foto te maken net voor in spoedtempo beschutting werd gezocht.


Ik trok enkel foto's van de binnenkant van ons huis toen de wind ging liggen.



Voor alle duidelijkheid de ramen en deuren waren gesloten tijdens de storm!


Het leven staat altijd even stil tijdens een zandstorm want buitenkomen was de laatste 2 dagen niet echt een optie.

maandag 9 februari 2015

Vergeten Parels #6

Toen schreef ik er al over, het jaarlijkse rugbyfeest in Dubai. Wat ik nog niet liet weten is dat daar ook een soort weddenschap aan vasthing.  Mijn teamgenoten komen van landen met klinkende rugbynamen als Australië, Nieuw-Zeeland, Engeland, Schotland, USA, Canada,... Net voor het tornooi bleken er van al deze landen supporters-jumpsuits beschikbaar in de kleuren van de respectievelijke landen. Nu moet ik toegeven dat ik in een lichtelijk jaloerse bui liet weten dat het jumpsuit van deze vervente supporter van het Belgische team -dat het bovendien alweer uitstekend deed op de 7s anno 2014- er beter ging uitzien dan deze beschikbaar in de ‘rugbyshop’. Mijn teamgenoten laten iets wat wordt gezegd nooit zomaar voorbijgaan, dus daags voor de aanvang van de 7s werd er gevraagd naar mijn Belgisch Jumpsuit!
Het idee zat al in mijn hoofd maar moest nog geknipt en genaaid worden.
Een vluggertje en een fotosessie daarvoor was geen tijd.
Dus dag 1 dit weekend, toen we op een korte woestijntrip gingen, besloot ik eindelijk foto’s van het pak te maken.


België ten top!
Waalse Haan aan de ene kant.



Vlaamse Leeuw aan de andere kant.



Gelukkig weet niemand hier iets af van communautaire kwesties dus geen gezaag of mottige opmerkingen en de Belgische Rugbyspelers waren al lang blij dat er toch iemand voor hen aan de zijlijn stond.

De stof vond ik op Bangali Market te Ajman. Altijd een plezier om daar te winkelen. De man meet een meter stof door zijn twee armen volledig te spreiden, maar hij lijkt wel een reus dus elke keer twee meter stof voor de prijs van 1. Bovendien was een meter slechts 3AED ofte 0.6€. De stof moest wel eerst eens grondig gewassen worden maar voor de rest prima kwaliteit voor een weddenschap!


Zand is altijd de uitgelezen plek om gek te doen.


Ook familikiekjes in een zanderige omgeving doen het altijd goed.


Iemand stuurde me deze foto van tijdens de rugby 7s 2014. Niet echt een mooie pose maar wel bewijs dat de jumpsuit echt werd gedragen!


Wat ik op dag twee van mijn weekend deed kan je lezen op deze blogpost:
Lopers allen daarheen voor een stukje over een loopwedstrijd van 72 kilometer, 1000 hoogtemeters op en ook weer af. 
Wadi Bih, the run of a lifetime!

donderdag 5 februari 2015

Vruchtbare ochtend

De naaimachine stond deze ochtend niet stil!



Weliswaar kleine projectjes maar toch blij dat we ze van de To Do-lijst kunnen schrappen.

dinsdag 3 februari 2015

Vergeten Parels #5

Vraag me niet waarom ik deze sporttassen niet eerder op de blog zette! 


Ik had ze op zijn minst toch kunnen posten alvorens dit boek uitkwam. Maar niet dus en nu smaakt dit hier naar patroondiefstal of zo! Bon, niet dus. Deze tassen werden vorig jaar gemaakt alvorens het boek er was. Ik baseerde me op het model van een andere auteur-to-be, gelukkig posten we de sporttasjes nog alvorens haar boek wordt gepubliceerd.


Vier stuks, omdat er vier kinderen bijna alle dagen naar de turnles gaan.



Het zijn echt wel al oude foto's want ondertussen zijn we aangesloten bij een andere turnclub en dragen ze dus een ander uniform.


Ze kozen allemaal hun eigen kleurencombinaties. De leeuwenstof en roze bloemetjes vind ikzelf het beste geslaagd. 




Gelukkig zijn alle kids blij met hun eigen keuze,.... alhoewel Jade al liet weten volgende keer dezelfde als Louka te kiezen.